De maatschappelijke gevolgen van het niet (tijdig) vinden van passende, betaalbare woningen zijn groot. Vooral het langer thuis wonen van jongeren (91%), moeilijker doorstromen van ouderen naar meer passende woningen (81%), uitstellen van samenwonen (74%) en het wachten met het stichten van een gezin (65%) wordt veel herkend. Ook zegt 65% dat zij zien dat gescheiden stellen noodgedwongen langer onder één dak blijven wonen. En deze percentages liggen hoger als je kijkt naar de verschillende groepen.
Bijna alle ondervraagden herkennen de krapte op de woningmarkt in de omgeving. Negen op de tien ziet weinig aanbod en vindt de tijd die het duurt om een woning te vinden lang. Jongeren ervaren dat nog sterker (95%). Acht op de tien ziet dat het huidige woningaanbod niet voldoet aan de wensen die er zijn. Van vrijwel de hele onderzoeksgroep zegt rond de 90% dat de huizen tegenwoordig onbetaalbaar zijn en dat er door hoge woonlasten minder budget is voor noodzakelijke uitgaven.
Minder kritisch
Door het krappe woningaanbod nemen mensen eerder genoegen met een woning. Zo worden mensen minder kritisch op de kwalitatieve staat van de woning (86%), wonen mensen kleiner dan gewenst (83%) of in een woning die niet volledig aan de wensen voldoet (68%). Vooral jongeren (75%) stellen hun woonwensen makkelijker bij.
Zo’n 93% vindt het lastig een woning te vinden in de gewenste buurt of plaats. Wel ziet bijna de helft van de ondervraagden meer mogelijkheden om buiten de steden te wonen doordat er meer mogelijkheden zijn om thuis te werken. Daarnaast worden alternatieve woonvormen zoals woningdelen, tiny houses en kangoeroewoningen steeds populairder.